859. Benim ve benden sonra gelen Hulafâ-i Râşidîn’in sünnetine uyun ve onlara bütün gücünüzle sarılın. (İhya C.4 S. 427)

860. Beni seven, sünnetime uysun! (İhya C.4 S. 427)

861. Bildiğinden daha sevimli şeyin varlığını  bilme-dikçe, ve o şeyin azı, kendisi için olanın çoğundan daha sevimli olmadıkça, kişinin imânı kemâle ermez. (O şey Allah ve resûlüne muhabbettir.) (İhya C.4 S. 412)

862. Kişiye Allah ve Resûlü, başkalarından daha se-vimli olmadıkça, iman etmiş olmaz. (İhya C.4 S. 535)

863. Kul iman etmiş olmaz, tâ ki ben ona, ehlinden, malından ve bütün insanlardan (bir rivâyette “kendi nef-sinden) daha sevimli olmadıkça... (İhya C.4 S. 535)

864. Allahü Teâlâ’nın verdiği sayısız nimetler için O’nu sevin; beni de Allah sevdiği için sevin! (İhya C.4 S. 535)

865. Allah güzeldir, güzeli sever. (İhya C.4 S. 542)

866. Allah indindeki mevkiini bilmek isteyen, Allahü Teâlâ’nın kendi yanındaki mevkiine baksın. Zira Allahü Teâlâ kulunu, kulunun kendisini koyduğu mevkie koyar. (İhya C.4 S. 621)