798. Sükût hikmettir; fakat susanlar azdır. (İhya C.3 S. 247)

799. Midesinin, edep yerinin ve dilinin şerrinden koru-nan kimse, bütün kötülüklerden korunmuş olur. (İhya C.3 S. 247)

800. Selâmette kalmayı arzû eden, sükûta devam etsin. (İhya C.3 S. 249)

801. Vücûdun her parçası ehemmiyetine binâen dilden şikâyet eder. (İhya C.3 S. 249)

802. Âdemoğlunun hatalarının çoğu dilindendir. (İhya C.3 S. 250)

803. Allah’a ve âhiret gününe îman eden, hayır söyle-sin ve sükût etsin. (İhya C.3 S. 250)

804. Aç olanı doyur, susuzu sula, iyiliği emret, kötü-lükten men et; bunlara gücün yetmezse hayır olmayan sözlerden dilini çek! (İhya C.3 S. 251)

805. Müjde o kimseye ki, sözün fazlasını tutmuş (söy-lememiş) malın fazlasını infak etmiştir. (İhya C.3 S. 260)