754. Kullarla izzetlenip, onlara karşı ululuk taslayanı Allah zelil eder (İhya C. 4 S. 477)

755. Kim süslü elbise giyerse –Allahü Teâlâ’nın sevdi-ği kul bile olsa- o elbiseyi çıkarıncaya kadar Allahü Teâlâ ondan yüz çevirir. (İhya C. 4 S. 425)

756. Kibir edeni Allah alçaltır. Alçak gönüllü olanı da yükseltir. (İhya C. 1 S. 117)

757. H.K.: Kibir ve yücelik benim gömleğim, azamet ve ululuk benim cübbemdir. Bunlarda benimle münâzaa-ya kalkışanın belini kırarım. (İhya C. 3 S. 718)

758. Üç şey helâk edecidir: itaat edilen cimrilik, uyulan nefsin arzûları, kulun kendini beğenip böbürlenmesi. (İhya C. 3 S. 718)

759. Kalbinde hardal tânesi kadar kibir bulunan cenne-te giremez. Kalbinde hardal tânesi kadar iman olan ce-henneme girmez. (İhya C. 3 S. 719)

760. H.K.: Kibir, ridam, azamet izârımdır. Bunların birinde benimle niza edeni hiç aldırmaz, cehenneme ata-rım. (İhya C. 3 S. 720)

761. Kalbinde hardal tânesi kadar kibir bulunanı Allahü Teâlâ yüz üstü cehenneme atar. (İhya C. 3 S. 720)

762. Kul kendini beğenmek sûretiyle cebbarlardan ya-zılır da, onlara isâbet eden azaptan kendisine de isâbet eder. (İhya C. 3 S. 720)

763. Cimri ve cebbarlarla, kötü huy sâhipleri cennete giremez. (İhya C. 3 S. 721)

764. Cebbar ve mütekebbirler kıyâmet günü zerreler hâlinde haşrolunur. Allah'ın horlamasından dolayı onları herkes çiğner geçer. (İhya C. 3 S. 724)

765. Cehennemde “Hep hep” adında bir vâdi vardır. Buraya cebbarları yerleştirmek Allah üzerine haktır. (İhya C. 3 S. 725)

766. Allah'ım mütekebbirlerin nefhasından sana sığını-rım. (İhya C. 3 S. 725)

767.  Üç şeyden uzak olduğu halde ölen, cennete girer: kibir, borç ve azgınlık. (İhya C. 3 S. 726)

768. Allahü Teâlâ izarını kibirle çeken kimseye bak-maz. (İhya C. 3 S. 726)

769. Kalbinde zerre kadar kibir olan cennete giremez. (İhya C. 3 S. 740)

770. Mütekebbir, hakkı inkâr ve insanlara hakâret eden kimsedir. (İhya C. 3 S. 741)

771. İlmin âfeti kibirle sallana sallana yürümektir. (İhya C. 3 S. 748)

772. İnsanlar helâk oldu” diyeni duyduğunuzda, asıl helâk olan kendisidir. (İhya C. 3 S. 752)

773. Kula, kötülük olarak din kardeşini hakir görmesi yeter. (İhya C. 3 S. 752)

774. Yiyin, için, giyinin, tasadduk edin; bütün bunlarda israftan ve kibirden sakının. (İhya C. 3 S. 764)

775. Meyve veya her hangi bir şeyi eliyle evine götü-ren, kibirden uzaklaşmıştır. (İhya C. 3 S. 787)

776. Koyun sağan, sof giyen, kibirden kurtulmuştur. (İhya C. 3 S. 787)