352. Nikâh sünnetimdir. Sünnetimden yüz çeviren ben-den yüz çevirmiştir. (İhya C.2 S.60)

353. Geçim korkusundan evlenmeyen bizden değildir. (İhya C.2 S.61)

354. Sâliha bir kadın, dîne ne güzel yardımcıdır. (İhya C.4 S.195)

355. Allah için evlenip Allah için evlendiren Allah’ın dostluğunu kazanır. (İhya C.2 S.62)

356. Erkeklere kadınlardan daha zararlı fitne bırakma-dım. (İhya C.3 S.228)

357.   Dünyanın bilhassa kadınların fitnesinden sakı-nın. Zira İsrail oğullarında ilk fitne kadınlar tarafından oldu. (İhya C.3 S.228)

358. Allah’ım kalbimi temizlemeni ve edep yerimi korumanı senden dilerim. (İhya C.2 S.78)

359. Kocaları hâriçte bulunan kadınların yanına girme-yin. Zira kan damarda dolaştığı gibi şeytan insanın vücû-dunda dolaşır.(İhya C.2 S.79)

360.  (Hicrî) ikinci asırdan sonra insanların hayırlısı âilesi az ve çoluk çocuğu olmayandır. (İhya C.2 S.66)

361. Şükreden kalbe, zikreden lisâna ve âhiret husû-sunda size yardımcı olan sâliha mü’min bir kadına sâhip olmaya çalışın. (İhya C.2 S.83)

362. Allah’ım! Kulağımın, gözümün ve kalbimin kötü-lüğünden ve şehvetimin heyecânından sana sığınırım! (İhya C.2 S.77)

363. Aklı başında olan zamanını üçe ayırmalı; bir kıs-mında ibâdet, bir kısmında nefis muhâsebesi, diğer kıs-mında şahsî işler yapılmalıdır. (İhya C.2 S.81)

364. Her çalışanın bir gayreti, her gayret edenin de bir yorgunluğu vardır. Benim sünnetimi ihya için yorulan hidâyete ermiştir. (İhya C.2 S.82)

365. Adâletle bir gün vâlilik yapmak yetmiş sene (nâfi-le) ibâdetten hayırlıdır. (İhya C.2 S.85)

366. Dikkat edin! Hepiniz çobansınız, her çoban da sürüsünden mes’üldür. (İhya C.2 S.85)

367. Kişinin âile fertlerine infak ettiği sadakadır. Kişi âilesinin ağzına koyduğu lokmadan dolayı ecir alır. (İhya C.2 S.85)

368. Namazını güzel kılan, malı az, çoluk çocuğu ka-labalık olan ve Müslümanları çekiştirmeyen kimse cen-nette benimle şöylece berâberdir. (İhya C.2 S.86)

369. Âilesi kalabalık, iffet sâhibi fakirleri Allah sever. (İhya C.2 S.86)

370. Kişinin günâhları çoğaldığında (günâhlarına keffâret olmak üzere) Allahü Teâlâ ona geçim sıkıntısı verir. (İhya C.2 S.86)

371.  Kişi ehlinin câhilliğinden daha büyük günâhla Allah’a kavuşmaz. (İhya C.2 S.89)

372. Kişiye, bakması üzerine borç olanlara bakmaması, günâh olarak yeter. (İhya C.2 S.90)

373. Kadın, malı, güzelliği, asâleti ve dini için nikah edilir. Sen dindar olanı seç ki, elin toprak tutsun. (İhya C.2 S.100)

374. Allahü Teâlâ sizden birinizin kalbine bir kadınla evlenmeyi düşürdüğünde o kadına baksın. Bu sâyede aralarında ülfet olur. (İhya C.2 S.103)

375. Kadınlarınızın hayırlısı, kocası yüzüne baktığında onu sevindiren, emrettiğinde itâat eden, evden ayrıldığın-da iffetini ve kocasının malını koruyandır. (İhya C.2 S.105)

376. Kadınlarınızın hayırlısı, yüzü güzel ve mihri (ni-kâh parası) az olanıdır. (İhya C.2 S.105)

377. Tez evlenmek, tez çocuk doğurmak ve mihri az olmak kadının bereketindendir. (İhya C.2 S.105)

378. Nutfenizi temiz kaba koyun (temiz kadınlarla ev-lenin) Zira kan anaya da çeker. (İhya C.2 S.107)

379. Kızını fasık (günâhkâr) kimseye veren onunla alâkasını kesmiş (ve onu ateşe atmış) olur. (İhya C.2 S.108)

380. Mü’minlerin kâmil îmana erenleri, ahlâkı güzel ve âilesine lütufkâr davrananıdır. (İhya C.2 S.115)