102. Vaktin son cüzünde kılan kimsenin namazı kaza-ya kalmış değil, fakat ilk vakitten kaybettiği (fazilet) bü-tün varlığıyla dünyadan hayırlıdır. (İhya C.1 S. 473)

103. Vaktin ilk cüzünün son cüzüne fazîleti, âhiretin dünyaya fazîleti gibidir. (İhya C.1 S. 473)