1. Dinde âlim olanı Allah korur ve ummadığı yerden rızklandırır. (İhya C.1 S. 19)

2. Allahü Teâlâ kime iyilik dilerse onu din âlimi yapar ve dinine zarar verecek şeyleri ona bildirir, doğruyu gös-terir. (İhya C.1 S. 16)

3. Âlimler peygamberlerin vârisleridir. (İhya C.1 S. 16)

4. Yer ve gök ehli âlim için Allah’dan mağfiret diler. (İhya C.1 S. 16)

5. Muhakkak hikmet şerefi artırır, köleleri padişahlar seviyesine yükseltir. (İhya C.1 S. 17)

6. İki şey var ki bunlar münâfıkta bulunmaz; güzel ahlâk ve din ilmi... (İhya C.1 S. 17)

7. İnsanların en üstünü din âlimidir ki. Lâzım gelirse yardım eder, lüzum etmezse kendi kendine kalır. (İhya C.1 S. 17)

8. Îman çıplaktır. Elbisesi takvâ, süsü utanmak, meyvesi ilimdir. (İhya C.1 S. 18)

9. Bir kabîlenin ölümü, bir âlimin ölümünden ehvendir. (İhya C.1 S. 18)

10. Kıyâmet günü âlimlerin mürekkebi, şehitlerin kanıyla tartılır. (İhya C.1 S. 19)

11. Ümmetime ulaştırmak için sünnetimden kırk hadis ezberleyene kıyâmet günü şâhit ve şefâatçı olurum. (İhya C.1 S. 19)

12. Âlim yeryüzünde Allahü Teâlâ’nın güvendiği kimse-dir. (İhya C.1 S. 19)

13. Dininizin hayırlı tarafı kolaylığıdır. İbâdetlerin hayır-lısı da din âlimi olmaktır. (İhya C.1 S. 21)

14. Âlim olan mü’min, ibâdet eden müminden yetmiş derece üstündür. (İhya C.1 S. 21)

15. Âlimle âbid arasında yüz derece fark vardır. Her de-rece arası besili koşu atı ile yetmiş senelik mesâfedir. (İhya C.1 S. 22)