Halife Mansur, hanımının üzerine tekrar evlenmek is­temişti. Hanımı buna karşı çıkıyordu. Bu meselede anlaşamadılar. Halife Karısına:

- Aramızda hakem olarak kime razısın? diye sordu. O da,

- Ebu Hanife’nin hakemliğine razıyım, deyince İmam-ı Azam Hazretlerini çağırıp meseleyi halletmesini istediler. İmam-ı Azam hazretleri çağrıldı ve Halife Mansur söze başladı:

- Ya İmam bir erkek kaç kadınla evlenebilir?

-Dört.

- Cariyelerden kaç tane alabilir?

- Onlar için bir sayı konmamıştır!..

- Bunun tersine bir hüküm söyleyen var mı?

- Hayır!

Bu konuşmadan sonra halife Mansur, karısına dönerek:

- Söylediklerini işitiyorsun ya, bunlar şeriatın hükmüdür dedi.

İmam-ı A'zam Hazretleri tekrar söz alıp konuşmaya başladı:

- Bunlar şeriatın sözüdür. Fakat bu kadar evliliğe Cenab-ı Allah, karıları arasında adaleti tatbik _ edecek kimselere müsa­ade etmiştir.

Adaleti bozma ihtimali olanlar birden fazla kadınla evlen­memelidirler. Bize yakışan da Allah'ın verdiği edep dersini bozmamaktır. Allah Teala: "Adalet edemeyeceğinizden korkar­sanız, birden fazlası ile evlenmeyiniz!" buyurmaktadır, dedi.

Bu konuşmadan gerekli dersi alan Halife Mansur, Evlenmekten vazgeçti. Ebu Hanife Hazretleri de çıkıp gitti.

Bunun üzerine Halife'nin hanımı, hizmetçisi ile İmam-ı A'zam Hazretlerine bazı hediyeler gönderdi. Bunlar arasında; elbise, cariye ve bir de Mısır merkebi vardı. Fakat İmam, bunları kabul etmedi ve:

- Ben sadece dini vazifemi yaptım; hakkı müdafaa ettim, dedi ve gelen adama: Ona benden selam söyle, ben bu şekil ha­reket etmekle ne dünyalık talep ettim, ne de kimseye yakın ol­mak istedim, buyurdular.