Bir kimse zevcesinin tatlîkini, mücerret niyyet etmek ve kalbinden geçirmek ve mehrini vermek ile, onu boşamış olmayıp, tatlik, onun tâbiri mahsusu irat etmekle, olur (1).

Tatlîkte istimal olunan sözler, o mânâda ya sarih veya gayri sarih olup; sarih olanına müfsah dahi, denildiği gibi, gayri sarih olanına kinaye veya mekniy dahi denilir, ye işte talâkın, sarih ve kinaye olması, tâbirinin sarih veya gayri sarih bulunmasından ibaret olup, hükmü itibariyle dahi talâk (rec'î ve bâin) kısımlarına taksim olunur.

----------------

(1)Hattâ dilsiz olmayan zevcin talâk talebine ve tatlik sualine, cevaben,baş eğmesi talâk değildir. Behcetül-fetâvâda mezkûrdur ki: «Zeyd, dilsiz olmayanArnre, zevcen Hindi boşa dedikte, Amr aslen bir şey söylemeyip, ancak başınıeğse, mücerred böyle etmekle Hind, Amrdan boş olur mu? Cevabı: Olmaz. Zevceniboşadın mı? sualine cevaben, mücerred baş eğmek dahi böyledir.»