510. Kim Müslüman ana-babadan yetim kalmış çocu-ğu, kendini idâre edecek hâle gelinceye kadar himâyesine alırsa, elbette cennete girmeyi hak eder. (İhya C.2 S.521)

511. Kim bir yetimin başını şefkatle okşarsa, elinin dokunduğu tüyler adedince sevap alır. (İhya C.2 S.521)

512. Müslüman evlerin en hayırlısı içinde kendine iyi muâmele edilen yekimin bulunduğu evdir. Müslüman evlerinin en fenâsı da kendisine haksızlık yapılan yetimin bulunduğu evdir. (İhya C.2 S.521)

513. Ben ve yetime kefâlet eden böylece cennette berâ-beriz. (İhya C.2 S.524)