117. Şüphesiz Allahü Teâlâ her Cuma günü cehen-nemden altı yüz bin kişiyi âzat eder. (İhya C.1 S. 486)

118. Cuma günü günâh işlenmezse diğer günler mua-hezeden salimdir. (İhya C.1 S. 486)

119. Cuma günü ve gecesi ölenlere Allah bir şehit se-vâbı yazar ve onları kabir azabından korur. (İhya C.1 S. 487)

120. Cuma için abdest almak güzel; fakat yıkanmak daha makbuldür. (İhya C.1 S. 492)

121. Muhakkak Cuma gününde makbul bir saat vardır. Duasını bu saate denk getiren Müslüman’a Allah diledi-ğini verir. (İhya C.1 S. 505)

122. Muhakkak Allahü Teâlâ ve melekleri Cuma günü sarık saranlara  salât ederler. (İhya C.1 S. 493)

123. İnsanlar şu üç şeyin faziletini bilseydi, onları elde etmek için develer gibi yarışırlardı: Ezan okumak, birinci safa yetişmek ve Cumaya erken gitmek. (İhya C.1 S. 494)

124. Cuma günü melekler ellerinde gümüş sahifeler ve altın kalemler olduğu halde mescitlerin kapısına oturur ve sıra ile ilk gelenleri kaydederler. (İhya C.1 S. 495)

125. Kim Cuma günü elbisesini temizler, yıkanır, ca-miye erkenden gider, imama yakın oturur ve (okunan Kur’anı veya yapılan vaazı) dinlerse, iki Cuma arasındaki günâhlarına, hatta üç gün de ziyâdesiyle kefâret olur. (İhya C.1 S. 499)