İbrahim Aleyhisselam'ın babası put yapar, bunları Hz. İbrahim'e ve kardeşine verir sattırırdı. Hz. İbrahim, babasının, satması için kendisine verdiği putların boyunlarına bir ip bağlar, bir taraftan sürükleyip, bir taraftan da:

- Haydiii, sahibine faydası da zararı da olmayan put satıyorum. Var mı alan? diye bağırır-

dı.

Bir gün bir kadın, İbrahim Aleyhisselam'dan kardeşini sordu. Hz. İbrahim:

- Kardeşimi niçin soruyorsun? dedi. Kadın:

- Ondan bir put satın alacaktım.

- Ben de put satıyorum. Benden niye almıyorsun?

- Onun putları daha güzel.

- Benim putlarım aksine daha maharetli.

Ben sana öyle bir put satayım ki, yemeğini pişirsin, suyunu ısıtsın, çamaşırını yıkasın ...

Kadın hayretle sordu:

- Put hiç öyle birşey yapabilir mi?

- Sen bütün işleri yapan bir ilah edinmek ister misin?

- İsterim.

- Benim bir ilaihım var ki, yardım istesem bana yardım eder. Her müşkilatımı halleder.

- Sen Nemrud'u kastediyorsun her halde.

- Nemrud'u da, herkesi ve her şeyi de yaratan odur.

Kadın düşünmeye başladı. Gerçekten de putlar yemek yapabilirler, ne insana fayda ve zarar verebilirlerdi. Hz. İbrahim'e sordu:

- Senin bahsettiğin ilaha nasıl ulaşılır?

- Çok kolay. Sadece "La ilahe İlallah" demek.

Kadın, putların hiç bir işe yaramadığını düşünüp, Kelime-i Tevhidi okuyunca oradaki putlar düşüp secde ettiler. Bunları da gören kadının artık şüphesi kalmamıştı. Putları parçaladı ve Hz. İbrahim'e:

- Bundan sonra artık senin ilahından başkasına ibadet etmem, dedi ve samimi bir müslüman oldu ..

Dünya üzerinde zaman zaman büyük kafirler yaşamışlar, onlar ölüp gidince de, kalanlar taşa, ağaca betona onun şekillerini yapmış ve karşısına geçerek, tapmış, ona hitap etmiş, konuşmuş ve ondan yardım istemişlerdir. Hiçbir zaman "bu cansız şeyler hiç bir şey yapamaz" diye düşünmemişler, kendilerini ikaz edenlere hep düşman olmuşlardır. Böyle sapıklar da, onları ikaz edenler de kıyamete kadar var olacaklardır.