Mutahhirat, mutahhirin cem'idir. Mutahhir, temizleyici şey demektir. Tathir ki, temizlemektir. Necisi, isabet ettiği şeyden izale eylemektir.

Necislerin izalesi için, birçok sebepler ve yollar vardır. Onların birincisi sudur.

Müellifin bu husustaki beyanı dağınık olmakla, biz ona uymayacak ve sözü sıraya koyacağız, ve Âlâiddînî Hıskıfînin (1), şu nazmı, mutahhirat nevilerini câmî olmakla, onu mehaz tutacağız:

$

Bu üç beyitte özetlenen temizleme vasıtaları:

a — Su ile yıkamak,

b — Silmek,

c — Kurumak,

d — Yontmak,

e — Kazımak,

f — Debagat (deriyi tabaklamak)

g — Sirkeleşmek,

h — Boğazlamak,

i — Ovalamak,

j — Sürtmek,

k — Girmek,

l — Tagavvur (suyun çekilmesi) m — Kısmî tasarruf,

n — Atmak (pamuk ve yün gibi şeyleri) o — Çekmek (kuyudan su)

p — Yakmak (ateşle yakmak)

r — Kaynatmak

s — Kısmî yıkama

t — Oyup çıkarma gibi hususlardır ki; her birinin âit olduğu yerler başka başkadır. Sırasıyla anlatılacaktır.

----------

(1) Hıskıfî, Dürrü Muhtâr sahibidir.