Gerek mahallede, gerekse bahçelerdeki meyveler hangi durumlarda yenebilir.


 Meyve, dalından yere düşüp ceviz gibi, sahibi gelinceye kadar çürümeyecek cinsten  ise sahibinin helal ettiği bilinmedikçe yemek caiz olmaz. Eğer sahibi gelinceye kadar çürüyecek cinsten ise sahibi yasak etmedikçe yenmesinde beis yoktur. Almamak efdaldir.

 Eğer meyve, ağacın dalında olursa sahibinin izni olmadan koparılmaz. Ancak sahibinin koparıp yiyen herkese helal ettiği bilinirse veya orada meyve çok bol olduğundan örfte böyle ise o zaman koparmakta mahzur yoktur. Lakin alıp eve götüremez. Meyvenin dalları komşunun bahçesine geçse sahibinin izni olmadan o komşu koparamaz.

 En muteber görüşe göre mescidin bahçesindeki meyveden yemek mübah değildir. Çünkü bu meyveler mescidindir. Satılıp mescide sarf olunur. İsterse o ağacı diken, herkes yesin diye dikmiş olsun.

 Gelip geçen yesin diye yol kenarlarına dikilen meyveden zengin olsun fakir olsun herkesin yemesi caizdir.

  Nehre düşmüş elma, armut veya benzeri bir meyve bulsa alıp yemek ihtilafsız caizdir. Çünkü o sahibinin mülkünden çıkmıştır. Alınmazsa çürüyüp zayi olacaktır. Yola düşmüş elma, ceviz vs. gibi meyve bulursa eğer kıymet ifade etmeyen bir şeyse zengin olsun fakir olsun herkesin yemesi caiz olur. Eğer sahibinin haberi olunca geri dönüp alacak kadar bir kıymet ifade ederse o zaman lukata (kaybolan mal) hükmünde olup sahibinden izinsiz helal olmaz. Sahibi bulunamazsa fakire tasadduk edilir. (Fetavel hindiye c.2 s.290,477 – Fetavel kazıhan – Hediyyetül alaiyye s.228)


incemeseleler.com

   
© incemeseleler.com