Omre : İhram, tavaf ve saiy ile vücut, ve tiraş veya taksir ile hitam, bulan bir haccı asgardır.

İhram: Şarttır. Tavafın muazzamı, yâni dört şavtı: Rükündür. Mâdâsı vaciptir.

İhramsız omre olmadığı gibi, rüknün bedeli dahi olamaz. Vâcip, terk olunursa, ondan dem yâni kurban, bedel olur.

Zikr olunan, dört emirden mâdâsı, sünen ve âdâptır (1).

Onları terk eden, günahkâr olur. Başka bir şey lâzım gelmez.

Omre eden dahi, gerek tavafta, gerek saiyde, hac edenin işlediğini işler.

Omre sünneti müekkededir. Senenin bütün vakitlerinde caizdir. Fait olmaz (2). Ramazanı şerifte, menduptur. Yalnız şu beş günde mekrûhtur: Arefe günü, Nahr günü, Teşrik günleri.

Omrenin müfsidi Tavafın ekserinden evvel Muvakaa etmektir.

Henüz Mekkeye dahil olmayan, âfâkî omre kasdettikte, ihramını mîkatta giyinir.

Mekkede bulunan kimse, hille yâni haremi Mekke dışına çıkarak, oradan ihram eder (3).

Tavaf ve saiy edip (Karin olmadığına ve mütemetti olup da sevki hediy etmediğine göre) tiraş olarak veyahut saçından kırparak ihramdan çıkar. Nâbi aleyhirrahme:

Bahş eder ömre terakki Omre Hissei rahmet alır her zümre

--------------

(1) Haccın sünen ve âdâbı, omrede dahi, sünen ve âdâptır.

(2) Onda, haccın şartlarından vakitten mâdâsı muteberdir. Fevat ancak haçtamütesavverdir.

(3) Hill ve harem, bahsine bakınız