Abdestin sünen ve âdâbına muhalif düşen şeyler, alel-ıtlak yâni tahrîmî ve tenzîhîden cem olmak üzere, mekruhattan olup, burada onların başlıcaları sayılmıştır:

1 — Suyu israf etmek, yâni ihtiyaçtan ve lüzumundan fazla sarfeylemek.

(Gerek abdest ve gerek gusül için, şer'an tâyin olunmuş bir miktar su yok ise de, herkesin kendi bünyesine göre, lâzım olan sudan fazla su sarf etmek ve her uzvunu üç defadan ziyade yıkamak mekruhtur).

2 — Suyun mikdarını kısmak, yâni yıkanacak âzâyı, mesh edercesine az su kullanmak.

3 — Suyu âzâya çarparak istimal etmek.

4 — Lüzumsuz yere söz söylemek. (Abdest alma esnasında.)

5 — Zaruret olmadığı halde başkasından yardım istemek.

Hazreti Ömer'in kavline göre, «Resulûllah sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem» hazretlerini, abdest için su çekerken gördüğümde, su çekmek üzere seğirttiğimde, «dur ya Ömer! Ben namaza kimsenin yardımını istemem.» buyurdular.

Kerahet zaruretsiz olmak kaydiyle mukayyettir. Çünkü, zaruretler haram olmayan şeyler şöyle dursun, haram olan şeyleri bile, mübah kılar. Nebiy aleyhis-selâma hizmetçinin abdest suyu döktüğü dahi sabittir, (Şu halde, istianede zaruretsiz dahi beis yoktur).